بررسی تأثیر تجویز خوراکی پروبیوتیک لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر ارتشاح زیرگروه‌های لنفوسیت‌های T در اعضاء لنفاوی جوجه به عنوان مدل آزمایشگاهی

سابقه و هدف: امروزه اثرات سودمند پروبیوتیک ها بر میزبان به خوبی مشخص شده است با این وجود، مکانیسم عملکرد آن به خوبی شناخته‌ نشده و از این رو تحقیقات بسیاری پیرامون آن از جمله در زمینه سیستم ایمنی در حال انجام است. این مطالعه به منظور بررسی اثر باکتری‌های لاکتیک اسید بر رده‌های سلولی T در بافت‌های ایلئوم، لوزه سکوم و بورس فابریسیوس در جوجه، انجام شده است. مواد و روش‌ها : تعداد سی قطعه جوجه در سه گروه مختلف رژیم غذایی تقسیم شدند که شامل گروه دریافت‌کننده شیر استریل، گروه دریافت ‌کننده پروبیوتیک در شیر استریل و گروه کنترل بودند. هر کدام از گروه‌ها به دو زیرگروه تقسیم شدند و نمونه بافت در دو دوره زمانی 14 و 21 روزه برداشت شد. برش‌های بافتی از سه بافت ابلئوم، لوزه سکوم و بورس فابریسیوس تهیه و تعداد سلول‌های رده T شامل سلول‌های CD4+، CD8+و +Tγδ با رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها : تعداد سلول‌های CD4+ ناحیه ایلئوم در جوجه‌های دریافت‌کننده پروبیوتیک بعد از مدت زمان دو هفته، افزایش معنی‌داری نسبت به گروه کنترل داشت. در لوزه سکوم، گروه دریافت‌کننده شیر استریل به مدت سه هفته، افزایش معنی‌داری را در تعداد سلول‌های Tγδ+ نشان دادند. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهند که تغذیه حیوان با پروبیوتیک ممکن است توزیع سلول‌های T را تحت تأثیر قرار دهد. با این وجود از آنجائیک ه تغییرهای دیده ‌شده در گروه پروبیوتیک در 14 روز بوده است، می‌توان بیان کرد که این تأثیرات گذرا بوده و اثر دائمی بر ایمنی حیوان نداشته است.